Toen we bij de Kerk aankwamen wist ik eigenlijk niet wat me te wachten stond, van buitenaf gezien een 'gewone' mooie Kerk maar toen we naar binnen liepen zag ik in eerste oogopslag alleen maar steigers. Toen ik door de ruimte keek zag ik niet anders dan steigers waardoor dat voor mij m'n ruimtelijke zicht belemmerde. Daarna zijn we naar boven gelopen d.m.v een steile trap waar we uitkwamen op een platform wat er in eerste instantie erg interessant uitzag met een ornament van de Kerk wat als het ware door de grond geboord was en de gekleurde vlakken die in de vorm van een huis tentoongesteld waren. We zijn in het gekleurde vlakken kunstwerk geweest maar toen ik door de ruimtes liep viel het me jammer genoeg eigenlijk best wel tegen omdat ik erachter probeerde te komen wat de doel van de kunstenaar was om zo'n gebouw in het midden van de Kerk te plaatsen, ik kwam er maar niet achter dat vond ik erg jammer. Wel vond ik de ruimtelijkheid toen we op het platform stonden veel groter en beter, je had veel minder zichtbelemmeringen en kon daardoor vrijer de ruimte in kijken, ook omdat je als je op het platform staat je je op de hoogte van het licht bevindt ervaar je de Kerk ook ruimtelijker naar mijn gevoel en dat was beneden niet het geval daar was het veel donkerder dus minder ruimtelijk. Toen we uit de Kerk liepen zag ik op een tafeltje een boekje liggen waar wat uitleg in stond over het werk van Krijn de Koning. Hierin stond dat in zijn werk de ervaring van ruimte en de verhouding tussen mensen en ruimte centraal staan. Hij gebruikt architectuur, functie en kleur in nauwe wisselwerking met de omgeving om toegangkelijke en betreedbare, gebouwde kunstwerken te maken. Wel vond ik het erg interessant en mooi dat hij de mooie elementen van de Kerk zoals de bovenkant van de preekstoel en het kopere hek wilde benadrukken d.m.v uitsparingen te maken in het platform waardoor ze eigenlijk los in de omgeving geplaatst werden waardoor ze meer aandacht kregen.
Daarna zijn we naar het Stedelijk museum gegaan, ook hier weer prachtige kunstwerken maar wat me vooral is bijgebleven is de tentoonstelling van een aantal kunstenaars. Die hadden daar allemaal witte ruimtes en in sommige ruimtes gebeurde er wat en in de andere ruimtes gebeurde er helemaal niks. In een ruimte hoorde je telkens een stem die van klank veranderde waardoor je hem niet zo heel goede kon verstaan, toch bleef ik maar in die ruimte staan om te luisteren wat hij nou zij en uiteindelijk kwam ik erachter dat de namen van de kunstenaars op de muur waren geschreven en de stem ze een voor een op stond te lezen.
Verder was er nog een ander gaaf project een grote witte ruimte en toen we binnen kwamen dacht ik dat er mieren op de muur waren getekend maar zodra je dichterbij kwam zag je telkens een naam met de datum erachter. Al snel kwam er een vrouw naar je toe die daar in opdracht stond van de kunstenaar om te vragen of je tegen de muur wilde staan waarna ze aan de hand van je lengte een streepje zette met je naam en datum, het gaf zo'n gaaf effect. want op de gemiddelde lengte was de muur gewoon zwart van de tekst en op sommige plekken zag je namen veel lager staan, omdat dit er zo leuk uitzag hebben we dit in de school voor de grap nagebootst maar dan op veel kleinere schaal natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten